joi, 30 septembrie 2010

anonimia a o suta treisprezecea, cu prea multe ceasuri

sunt atat de obosita.
atat de obosita.
nu ma mai descurc cu nimic din tot ce se intampla.
sunt, brusc, multe si grele si se aduna, si se aduna...
si nu mai am nicio supapa. niciun fel de a lasa toata tensiunea sa se duca..
nu mai stiu cum faceam, daca stiam vreodata cum sa fac.
si .. nimeni nu imi da pauza.
si nimic nu sta in loc, ca eu sa apuc sa respir. sa apuc sa le ordonez, sa le asimilez si sa le descurc.
e genul ala cretin de stare cand parca toata lumea vrea ceva de la mine.
toti. deodata.

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu